Het schilderij “Adorare” is een van de eerste die ik heb gemaakt in de richting van de Christelijke iconen zoals we ze van vroeger kennen uit de Gotische periode in de kunst. Dit schilderij beeldt vier heilige dames af, vlnr: Agatha, Barbara, Maria, Lucia. Ik heb ze alle vier afgebeeld met een attribuut waaraan zij kunnen worden geïdentificeerd, maar heb ook de vrijheid genomen hier wel een modern schilderij van te maken door te spelen met de Christelijke symboliek en hier mijn eigen invulling aan te geven.
Ik hou van dingen die vervreemden, die op het eerste opzicht onbegrijpelijk lijken, maar bij nader onderzoek toch een diepere gelaagdheid bevatten. Dit is wat ik hoop te leggen in mijn werk. “Joris en de draak” is een moderne variatie op een apocrief verhaal, dat wil zeggen een verhaal waarvan oorspronkelijk werd gedacht dat het deel uitmaakte van het oude of nieuwe testament van de bijbel, maar uiteindelijk niet in de canon van de bijbel is opgenomen, en dus niet als dusdanig erkend wordt door de kerk. Tussen deze apocriefe verhalen zitten wel een paar hele opvallende, zoals het verhaal van Joris en de draak. Hij zou de meest vreselijke folteringen hebben doorstaan zonder slechts een schrammetje op te lopen, en beschermde een prinses voor een vreselijke dood door een bloeddorstige draak aan zijn lans te rijgen. Het schilderij is een uiting van een buitengewoon sprookje, dat lang deel heeft uitgemaakt van het Christelijke geloof. Verhalen zoals deze, die rondom het nieuwe testament een eigen leven zijn gaan leiden fascineren mij zeer.
“Horror vacui”, vertaald uit het Latijn betekent dit ‘angst voor het lege’ dan wel onbekende. Ik heb het gemaakt vlak voor mijn afstuderen, de titel slaat dan ook ondermeer op het onbekende dat mij stond te wachten na het afstuderen van de academie. Ik heb eerder te horen gekregen als kritiek van docenten dat ik bang zou zijn voor leegte in mijn schilderijen, en ik heb hierin geprobeerd van deze kritiek juist een overdrijving te maken, om een zwakte in een sterk punt om te zetten. Ik vertel graag verhalen in mijn schilderijen, en heb vaak zoveel te vertellen dat ze ruimte in het schilderij als van nature wegsijpelt. Horror vacui begon als verhaal over Maria met kind, en eindigde in iets heel anders.
