Mijn werk wordt geleid door een constante nieuwsgierigheid naar het waarom in mensen en het menselijk zijn. Vaak vraag ik me af waarom het zo erg is dat ik met afgeknauwde vingers op een sollicitatie kom, waarom ik me met al mijn kritiek toch niet kan onttrekken aan een Iphone en hoe grappig het eigenlijk is, dat wanneer de plaatselijke buurtsuper kassière mij binnen ziet lopen met een onbekend persoon, zij opeens drie keer mijn naam moet vermelden in de minuut dat ik een pakje hubbabubba koop.
Ik probeer altijd tot een kern te komen bij iemand, het is hoe het is. Maar wat kunnen we er mee doen? Het moment tussen comfort en ongemakkelijkheid, is waar ik naar zoek en wat mij energie geeft. Ik ben een voorstander van bedachte
spontaniteit, maar weet niet goed wat ik met opgelegde regels moet; zij maken ons nieuwsgierig, maar leveren ook die constante strijd waarvan we allemaal op vrijdag naar de kroeg moeten. Kleine en grote taboes, in een klap van de baan te vegen door humor, ironie, sarcasme en liefde. Dat is mijn droom. Ondertussen een kroket eten zou helemaal fantastisch zijn.
