In haar eindexamen op de Artez Aki in Enschede, heeft Nicole Urban zich geconcentreerd op licht, lucht, beweging, lichte alledaagse materialen in een nieuwe context, en de aantrekkingskracht van het toeval. In haar installaties, of situaties, onderzoekt zij wat in onze tijd van multimediale overprikkeling door beelden, met een meestal seksuele of gewelddadige context, nog de aandacht van de bezoeker kan aantrekken en vasthouden. Proces en onderzoek beginnen op een speelse manier, en ook de werken lijken op objecten vanuit een speels laboratorium waarin bezoekers zijn uitgenodigd om een tijdje te blijven en te ontdekken – en waarin ook de bezoeker zelf kan worden geobserveerd.
